Machu Picchu to jeden z najsłynniejszych zabytków nie tylko Peru, ale także całej Ameryki Południowej. Są to potężne ruiny byłego miasta Inków, Indian zamieszkujących te tereny przed przybyciem konkwistadorów z Hiszpanii i ustanowieniem państw kolonialnych. Machu Picchu świadczy o zaawansowanej kulturze Indian, a także o świetności i licznych osiągnięciach ich cywilizacji, a położone jest wśród malowniczych szczytów Andów.
Magiczne Machu Picchu odkryte zostało w 1911 roku przez amerykańskiego archeologa, Hirama Bingshama. Szukał on legendarnego twierdzy Inków, Vilcabamby, w której Inkowie przez 40 lat w XVI wieku chronili się przed hiszpańskim podbojem. Znalezione przez niego potężne ruiny w pierwszej kolejny wziął właśnie za cel swoich poszukiwań: później odkryto jednak, że Vilcabambą była osada Espiritu Pampa, którą Bingsham uznał za zbyt skromną. Naukowców zaczęło frapować więc jaką rolę pełniło w takim razie Machu Picchu i dlaczego nie jest ono wspomniane przez żadnego kronikarza z czasów kolonizowania Ameryki Południowej?

Archeologowie ustalili, że miasto powstało w XV wieku za panowania Pachacuti, najpotężniejszego władcy w historii Inków. Z racji trudno dostępnego położenia niektórzy stawiają hipotezę o tym, że była to jedna z rezydencji królewskich. Nie ulega jednak wątpliwości, że mnogość świątyń, obserwatoriów oraz ołtarzy sugeruje doniosłą rolę jako ważny ośrodek kultu. Turystów fascynuje także misterność, z jaką budowano miasto. Kamienne bloki wyszlifowane są co do milimetra, tak aby pasowały do siebie idealnie. Cała osada, jeżeli ogląda się ją z góry, przypomina natomiast ogromną sylwetkę ptaka. Wielkie wrażenie robią również kamienne tarasy, wręcz wyrzeźbione w górze w celu umożliwienia rolnictwa.

Punkt centralny miasta stanowi Świątynia Słońca, która wykonana została w formie częściowo zachowanej okrągłej wieży z idealnie gładkiego kamienia. Interesujący kształt świątyni nie jest przypadkowy – podobnie jak inne znajdujące się tam budynki służyła w celu dokonywaniu rozmaitych pomiarów astronomicznych. Wielość obserwatoriów potwierdza zresztą szczególną rolę, jaką Machu Picchu musiało pełnić w przedkolumbijskiej cywilizacji. Najważniejsze z nich, Intinhuatana to święty kamień słoneczny zaprojektowany do dokładnego przewidywania momentu nastąpienia równonocy i przesileń. Z racji swojego położenia dokładnie 30 stycznia oraz 11 listopada Słońce góruje nad nim w zenicie! Wyjątkowo ciekawym obiektem jest również zbudowana w nietypowy dla Inków sposób Świątynia Trzech Okien, która według niektórych naukowców poświęcona była Pachamamie, Matce Ziemi. Łącznie Machu Picchu to kompleks ponad 200 budynków, co może sugerować, że w szczytowym momencie żyło tutaj nawet 1000 osób. Zwiedzać można także kamieniołom, położony nieopodal, z którego czerpano materiał do budowy.

Wycieczkę do Machu Picchu, które położone jest w Andach na wysokości 2100-2400 m.n.p.m. zacząć należy w oddalonym o 100 km mieście Cuzco. Najszybszym sposobem jest wynajęcie helikoptera, ale oczywiście jest to opcja bardzo kosztowna. Taniej jest wybrać się w podróż pociągiem przez Valle Sagrado, a później ruszyć w trasę tzw. Drogą Inków przez andyjskie szczyty oraz liczne inkaskie pozostałości. Wyprawa ta trwa z reguły od 3 do 5 dni, a więc wymaga solidnej wytrzymałości, ale jest przygodą, którą większość turystów zapamięta do końca życia.